Ronde 5 Richardamus (Apeldoorn 2 - Hardenberg) In mijn vorige feestverslag schreef ik dat aan iedere serie een eind komt en dat we met de bordpunten wel eens in de dubbele cijfers zouden kunnen komen. En zie, dit alles werd bewaarheid. Sterker nog, zelfs mijn inmiddels indrukwekkende eierrek werd niet verder gevuld. Voor al uw profetieën, Richardamus! Ik moet toegeven dat we de wind deze wedstrijd stevig in de rug hadden. Zo zag ik als ik naar de stelling van Johan keek een ondoorgrondelijk breiwerkje, maar de meer gevorderde breiwerk-watcher zag dat Johan aanzienlijk meer steken had laten vallen dan zijn tegenstander. Toen ik wat later keek, had Johan opeens een stuk meer. Hoe dat zo is gekomen weet ik niet, misschien dat zijn tegenstander zichzelf per abuis met een naald in zijn eigen oog heeft gestoken. Ook de stelling van Jan zag er niet erg duurzaam uit. Toen zijn tegenstander eerst een kwaliteit weggaf en even later ook nog de trots van zijn stelling, een levensgevaarlijke vrijpion op c7, werd het geheel meteen een stuk toekomstbestendiger. En mijn partij, ach mijn partij. Dat moet je zien om te geloven: