Opwarming

De Aarde warmt op, zo hoor ik wel eens. Er zijn althans de nodige deskundigen die dat beweren en vol trots kondig ik bij deze aan dat ik sinds kort ook een van die deskundigen ben! Ik heb namelijk hoogstpersoonlijk de oorzaak mogen ondervinden. We speelden uit in Grand Café de Nije Warf in Walterswâld, Friesland, om precies te zijn in de Serre-zaal. Daar aan het plafond hing een apparaat waar lucht uit kwam die welhaast rechtstreeks vanuit de hel zo naar de Nije Warf moet zijn getransporteerd. Ik begrijp nu ook waarom Gerrit Hiemstra een van de opwarmingsdiscipelen is. De beste man is opgegroeid in Friesland en vermoedelijk is hij al opgroeiend wel eens terecht gekomen in Walterswâld. Daar terecht komen is trouwens een kunst op zich. De weg naar de hel is geplaveid met goede voornemens zeggen ze wel eens. De weg naar deze hel is vooral geplaveid met heel veel verkeersdrempels. Vanwege omleidingen wist onze navigatie het niet zo goed meer en zo vonden we onszelf terug in de prachtige Friese binnenlanden. Niets te zien, maar om de een of andere mysterieuze reden heeft iemand bedacht dat het nuttig zou zijn om deze landelijke  weggetjes vol te plempen met verkeersdrempels. En dan niet zomaar verkeersdrempels, nee, van die echte kop-tegen-het dak-drempels. Na een stevige hagelbui wil een auto er nog wel eens uitzien als een poffertjespan. Onze auto had die poffertjespan voor de verandering eens aan de binnenkant. Pôkpôkpôkpôk gingen vier hoofden bij iedere drempel tegen het dak.

Hoe is het om te spelen in zulke omstandigheden? Nou, niet eens zo vervelend. Als goeie ouwe metalhead kan ik wel tegen een beetje hel. En bovendien, buiten de Serre-zaal had je nog het aanzienlijk minder warme Grand Café waar je voetbal kan kijken en waar allerlei lekkers te krijgen is dat je zeker niet in iedere locatie kan krijgen, zoals een heerlijke Dame Blanche om af te koelen. Eigenlijk wil ik ieder seizoen wel een uitwedstrijd tegen Schaakwoude! Inderdaad, dit is eigenlijk het verslag van een schaakwedstrijd. Niet alle Hardenbergers bleken even helproof te zijn. Het eerste wist nog een 4 – 4 voor de poorten, of nee, uit de hel weg te slepen, het tweede werd gaargestoomd en ging redelijk roemloos met 5½ - 2½ ten onder.

Om het nog een beetje op een schaakverslag te laten lijken, plemp ik mijn potje er nog in.



Richard