Zelfs de de meest oppervlakkige blik op de ranglijst leert dat het niet zo goed gaat met Hardenberg. Niemand is in vorm en ikzelf ga als captain met ½ uit 6 voorop in de vormloosheid. Echter, je moet altijd alert blijven of er niet nog meer mogelijk is en jawel, tegen Groningen 2 wist ik een nieuwe barrière te slechten: ik verloor van iemand die niets eens op was komen dagen! Echt waar, kijk maar:
Meteen begreep ik wat we als team al die jaren fout hebben gedaan. Altijd en overal kwamen we maar opdagen. Geen uithoek zo bar, bijvoorbeeld Amsterdam, ik noem maar een dwarsstraat, of we gingen er heen. Voor wat betreft dit seizoen moeten we de laatste ronde naar Sint Jacobiparochie, een drassige uitloper van het Waddengebied waar menigeen al spoorloos in is wegblubd. Gaan we niet meer doen. Het heeft lang geduurd, maar ik heb de winnende winformule gevonden: geen enkele Hardenberger komt ooit nog ergens opdagen. Daar zullen die Friezen raar van opkijken, geen Hardenberger hebben ze gezien en toch blijken ze met 8 – 0 te hebben verloren. En uiteraard komen we ook voor onze thuiswedstrijden ons bed niet meer uit. De volgende ronde wacht een andere Friese stam, Sneek, en nadat ze in opperste verwarring weer zijn teruggekeerd naar het thuisfront zullen ook zij er achter komen dat ze met maximale cijfers zijn verslagen door het Hardenberger spookleger. Nou hoop ik wel dat dit stukje ze niet stomtoevallig onder ogen komt ,want als ze dan slim zijn, ja, ja, u raadt het al.
Richard